Nad Bukówką


Rzeka Bukówka, nazywana także Kamionką, jest prawym dopływem Noteci. Ma prawie 50 kilometrów długości. Co prawda swój początek bierze w zachodniopomorskiem - w jeziorze Bukowo Duże koło Trzcinna, to jednak ciągnie się przez malownicze tereny Wielkopolski. Warto pójść śladem tej niezwykłej rzeki o nieco dziwnej, ciemnobrązowej wodzie.

    Rzeka Bukówka
Czy Bukówka wzięła swą nazwę od jeziora, w którym rozpoczyna swój bieg? Czy od buków, które w wielu miejscach rosną nad jej brzegami? Nie wiadomo. Jeszcze niedawno była to dość płytka i uregulowana rzeczka i nie cieszyła się zainteresowaniem wędkarzy. Dziś jest bardziej dzika, zarośnięta. Powalone drzewa spowolniły jej nurt, a w niektórych miejscach podniósł się poziom wody. Rzeka ma wiele nieużytkowanych progów. W niektórych wsiach leżących nad Bukówką, np.: Rychliku, Górnicy i Kuźniczce, spotkać można jeszcze ukryte w gęstych chaszczach szczątki murów - pozostałości po istniejących dawniej tu młynach. Na odcinku od spiętrzenia w Rychliku do mostu kolejowego w Herbutowie Bukówka jest wodą górską.
   Swoją wodę Bukówka sączy przez tereny lesiste i dzikie łąki. Dzięki swobodzie rzeki i dzikości przyrody, Bukówka stała się bardziej atrakcyjna dla wędkarzy. Są tu bowiem pstrągi, szczupaki, okonie, trocie, lipienie i płocie. Z gatunków chronionych spotyka się głowacze, piekielnice i minogi strumieniowe.
  Tajemnicza rzeczka jest także wyzwaniem dla amatorów spływów. Kajakową przygodę można zacząć od Jeziora Straduńskiego w miejscowości Straduń. Gdyby ktoś chciał pominąć jezioro, może zacząć spływ w miejscowości Smolarnia przy ścieżce dydaktycznej „Nad Bukówką”.

   Nad Bukówką
Gdy mówimy o Bukówce, nie sposób nie wspomnieć o wyjątkowo ciekawej ścieżce przyrodniczo-leśnej wytyczonej w lasach Nadleśnictwa Trzcianka na krańcach Puszczy Drawskiej, tuż obok Bukówki. Ścieżka podzielona jest na trzy szlaki o długościach: 2 km, 4,5 km i 6,5 km.
  Trakt szlaku „Nad Bukówką” rozpoczyna się we wsi Smolarnia. Wkrótce po wejściu na trasę znajdziemy się na terenie podworskiego parku założonego na przełomie XIX i XX wieku. Rośnie tu wiele okazałych drzew: buki, jawory, sosny, graby, lipy i dęby. W lesie można również zobaczyć prawdziwą rzadkość dendrologiczną. Jest nią olsza czarna z trzema konarami zrośniętymi z jaworem.
   Uwagę zwraca także grupa pomnikowych dębów szypułkowych. Najgrubszym jest dąb „Wojtek” rosnący w tym lesie od 400 lat. Mierzy on 24 m, a jego pień w obwodzie liczy 7,5 m. Gdy spojrzymy w górę, by objąć wzrokiem jego rozłożystą koronę, możemy dostać zawrotu głowy.
   Idąc dalej ścieżką, warto zatrzymać się przy olbrzymich, także pomnikowych, lipach. Porastają one niewielki ewangelicki cmentarzyk. Przy ruinach dawnego młyna, w cieniu dwustuletnich lip spoczywają mieszkańcy młyna. Prawdopodobnie leży tu także jeden z pierwszych nadleśniczych tych lasów - Bensch. To że rosną tu właśnie lipowe drzewa prawdopodobnie nie jest przypadkowe. Wierzono kiedyś, że lipy odstraszają złe duchy, dlatego chowano pod nimi zmarłych.
   Nad Bukówką nie mogło zabraknąć pomnikowych buków. W okolicy rosną obok siebie dwa pomniki przyrody - buki zwyczajne, choć są to niewątpliwie buki wyjątkowe, przynajmniej pod względem historycznym. Mówi się o nich „buki graniczne”, bo posadzono je przy granicy dawnego Księstwa Warszawskiego i Królestwa Prus.                                         
   W lesie znajdują się nie tylko pomniki przyrody. Stoi tu także obelisk poświęcony wszystkim leśnikom i przyjaciołom tych lasów. „Zatrzymaj się miły turysto na skraju ostępu leśnego. Posłuchaj co mówi Sylwan” - czytamy na pomnikowej tablicy.
   Najpiękniejszym fragmentem ścieżki jest chyba odcinek leżący przy Stawie Rychlickim. Staw powstał poprzez spiętrzenie rzeki w celu uzyskania siły napędowej dla dawnego młyna w Rychliku. Turystów zaskakuje i zachwyca ten zbiornik. Gdy mamy szczęście do pogody, urzeknie nas migocąca tysiącem iskierek woda wśród leśnej, głębokiej zieleni.
   Ścieżka „Nad Bukówką” to wspaniałe miejsce na piesze i rowerowe wycieczki. 13 tablic informacyjnych pomoże lepiej poznać zaobserwowaną tu przyrodę. A na uwagę zasługują nie tylko olbrzymie i sędziwe drzewa. 

   Warto się pochylić nad leśnym runem. Znajdziemy tu całe połacie zawilców, przylaszczek, konwalii i kokoryczek. Jesienią las obfituje w grzyby. Na rozlewisku Bukówki można wypatrzeć siedliska bobrów. Może uda się nawet zobaczyć samych mieszkańców? Wiele tu różnych gatunków ptaków i płazów. Rzeka, torfowiska, liczne źródła i obfity las tworzą prawdziwy raj dla zwierzyny.
   „Nad Bukówką” można także odpocząć. Sporo tu różnych kładek i pomostów, na których można przystanąć i ławeczek, aby przysiąść i napawać się bliskością natury. Jest także parking, wiata z miejscem na ognisko i małym placem zabaw. 

Zaglądałam, skorzystałam, polecam:
1. http://www.pomniki-przyrody.info/pct/pct-bukowka/ (dostęp 15.08.2016)
2. http://old.trzcianka.pl/index.php/turystyka/szlaki-turystyczne/sciezki-przyrodnicze/2354-sciezka-nad-bukowka (dostęp 15.08.2016)
3. http://www.wedkarz.pl/wp-webapp/article/1011 (dostęp 15.08.2016)
4. http://www.splywajcie.pl/gdzie-na-splyw-opisy-rzek/opis-rzeka-pilawa/84-bukowka-opis-rzeki.html (dostęp 15.08.2016)

 --------------------------------------------------------------------------------------------




  POLECANY NOCLEG W OKOLICY


  Agro - Dom wśród Lasów w Przyłęgu

Ostatnio zmienianyniedziela, 24 luty 2019 18:59

Iza DZ wykształcenia bibliotekarz, ale lubi odnajdywać ślady przeszłości nie tylko na kartkach książek. Zafascynowana wielkopolską prowincją najchętniej spędza wolny czas na wsi lub w małych miasteczkach - regionalistka z romantyczną duszą. Zwiedza Wielkopolskę, szukając ciekawych miejsc i niezwykłych historii, którymi dzieli się na zainicjowanym przez siebie portalu wielkopolska-country.pl.

Więcej w tej kategorii: « Stacja Ostroróg W Pakawiu po kawie »

Skomentuj

Powrót na górę
Nasz portal wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na wykorzystywanie plików cookies w zakresie odpowiadającym konfiguracji Twojej przeglądarki. Więcej o naszej Polityce prywatności