Pierwszy polski motocykl „Lech”

    Niewielu fanów motoryzacji wie, że w Opalenicy, w 1929 roku, powstał pierwszy polski motocykl, który w niczym nie ustępował zagranicznym jednośladom. Włodarze miasta chcą to zmienić i skutecznie promują Opalenicę jako miasto pierwszego polskiego motocykla. Wjeżdżających do miasta wita informująca o tym tablica. Na placu Piłsudskiego stoi replika „Lecha”. Można więc obejrzeć, a nawet dotknąć to wyjątkowe cudo techniki oraz zapoznać się z jego historią. Druga - mniejsza replika „Lecha” znajduje się na Rynku. 
   Historię opalenickiego motocykla prezentuje także elektroniczna plansza znajdująca się przy ulicy Poznańskiej. W tym właśnie miejscu, w latach 1929 - 1932, funkcjonowała założona przez Wacława Sawickiego, inż. Władysława Zalewskiego oraz opaleniczanina Józefa Braniewicza pierwsza w Polsce fabryka motocykli, produkująca pojazdy jednośladowe o nazwie „Lech”.
   Motocykl został po raz pierwszy publicznie zaprezentowany w 1929 roku na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu, gdzie został wyróżniony srebrnym medalem. „Lech” był pierwszym polskim motocyklem produkowanym seryjnie. Główne elementy konstrukcyjne: silnik, rama i przednie zawieszenie były skonstruowane przez inżyniera Władysława Zalewskiego. W fabryce wytwarzano zasadnicze podzespoły pojazdu z krajowych materiałów. Z importu pochodziły m.in. łożyska, gaźniki i instalacja elektryczna firmy Bosch. 
   Opalenicki „Lech” posiadał czterosuwowy, dwucylindrowy silnik w układzie widlastym o mocy 5 KM, zawieszony na sztywnej ramie z resorowanym przednim widelcem trapezowym i centralną sprężyną. Osiągał prędkość do 75 km/h. Miał opinię bardzo udanej i solidnej konstrukcji. Pod koniec 1929 r. stworzono nawet jego sportową wersję, przeznaczoną głównie do wyścigów. Jeździli na mim zawodnicy poznańskiej Unii i warszawskiej Legii.
   W fabryce powstało kilkadziesiąt egzemplarzy „Lecha”. Jego produkcja zakończyła się w 1932 roku. Przyczyniły się do tego: niekorzystne przepisy, nieudane próby przekształcenia firmy w spółkę akcyjną, brak decyzji o współpracy Wojskowego Instytutu Badań Inżynierii w Warszawie, na którą bardzo liczyli właściciele fabryki, oraz światowy kryzys gospodarczy.

   Dane techniczne modelu motocykla „Lech” z 1929 r.

Silnik - dwucylindrowy w układzie widlastym, czterosuwowy, dolnozaworowy, napędzał koło tylne za pomocą łańcucha
Średnica cylindra x skok tłoka/pojemność skokowa - 64 x 78 mm/500 cm³
Moc - 5 KM (3,7 kW)
Skrzynia biegów - o 3 przełożeniach, sterowana ręcznie
Zapłon - iskrownikowy
Rama - rurowa, pojedyncza, dwie belki górne: nad- i podzbiornikowa
Zawieszenie przednie - widelec trapezowy, resorowany 2 sprężynami płaskimi, z amortyzatorem skoku
Zawieszenie tylne - sztywne
Hamulce mechaniczne - ręczny i nożny na tylne koło (taśmowy i szczękowy)
Prędkość maksymalna - około 75 km/h

   Żródła:
1) Krótka historia motocykla Lech z Opalenicy, Echa Oplenickie 2011 nr 3, s. 3
2) https://pl.wikipedia.org/wiki/Lech_(motocykl)